Korzyści i wyzwania związane ze zdalnym monitorowaniem pacjentów postrzegane przez pracowników służby zdrowia

Zdalne monitorowanie pacjenta (RPM) lub telemonitorowanie oferuje lekarzom sposoby gromadzenia w czasie rzeczywistym informacji na temat stanu fizjologicznego pacjentów. Ponieważ telemedycyna, a tym samym telemonitorowanie, stają się coraz bardziej istotne w dzisiejszym społeczeństwie, zrozumienie opinii lekarzy ma kluczowe znaczenie. Niniejszy przegląd systematyczny ocenia perspektywy i doświadczenia pracowników służby zdrowia z technologiami telemonitoringu.

Czym jest telemonitoring?

Telemedycyna została początkowo opracowana w celu opieki nad astronautami podczas misji kosmicznych. Obecnie jest stosowana w codziennej opiece nad pacjentami.

• Zastosowanie telemedycyny wzrosło wykładniczo z powodu pandemii COVID-19, a ten model opieki prawdopodobnie zostanie włączony do regularnego świadczenia opieki zdrowotnej w ciągu najbliższych lat.
• Podkreślono znaczenie telemedycyny dla pacjentów z niepilnymi potrzebami medycznymi w tych czasach.
• Zdalne monitorowanie pacjenta (RPM) lub telemonitorowanie to strategia telemedycyny, która oferuje lekarzom możliwość zdalnego obserwowania parametrów fizjologicznych pacjentów. Interweniowania w przypadku pojawienia się nieprawidłowości. Telemonitoring jest obiecujący do stosowania u pacjentów ze zdiagnozowanymi chorobami przewlekłymi.
• Może być dodatkowo stosowany w stanach przejściowych, takich jak ciąża. Technologia ta zapewnia pacjentom oszczędną opiekę. Ponieważ pozostają oni w domu zamiast przebywać w kosztownych i ograniczonych przestrzennie domach opieki lub szpitalach.
• Jednym z rodzajów najczęściej stosowanych technologii są urządzenia do noszenia, zarówno klasy konsumenckiej, jak i medycznej. Które monitorują i rejestrują informacje na temat warunków fizjologicznych i aktywności.
• Bardziej inwazyjne technologie obejmują urządzenia, takie jak rozruszniki serca i wszczepialne kardiowertery-defibrylatory. Które są sparowane z platformą, taką jak aplikacja na smartfony, w celu gromadzenia danych pacjenta.
• Niezależnie od zastosowanej technologii, telemonitoring gromadzi dane od pacjentów w czasie rzeczywistym. Aby umożliwić pracownikom służby zdrowia zdalną ocenę stanu zdrowia pacjentów. Ponieważ strategia ta staje się coraz bardziej istotna w opiece nad pacjentami, odnotowane korzyści i wady telemonitoringu muszą zostać ocenione, aby kontynuować jego doskonalenie. Dlatego też niniejszy przegląd systematyczny miał na celu znalezienie opinii i doświadczeń pracowników służby zdrowia z RPM.

Co było uwzględniane w badaniach branych pod uwagę?

Badania zostały uwzględnione, jeśli 1) mierzyły doświadczenia lub perspektywy pracowników służby zdrowia z 2) technologią zdalnego monitorowania, 3) technologia była używana w domu i 4) były w języku angielskim. Wyszukiwanie obejmowało lata 2017-2021. Nie wybrano żadnej konkretnej specjalizacji. Kryteria wykluczenia obejmowały badania, które koncentrowały się wyłącznie na doświadczeniach pacjenta z technologią i wykorzystaniu tej technologii w warunkach klinicznych lub szpitalnych. Opis procesu selekcji został zawarty w dokumencie Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analysis 8.

Telemonitoring u chorych poszczególnych układów narządowych

Układ sercowo-naczyniowy

Dwie firmy przeprowadzili ogólnokrajowe badanie przekrojowe w Norwegii i na Litwie w celu oceny perspektyw zarówno pielęgniarek, jak i lekarzy. Którzy nie korzystali z nieinwazyjnych technologii telemonitoringu. Stwierdzili oni, że około połowa pracowników służby zdrowia postrzegała telemonitoring jako korzystny dla obserwacji pacjentów z niewydolnością serca. Z drugiej strony, pojawiło się kilka obaw. Gdy lekarze z doświadczeniem w pracy z urządzeniami medycznymi u pacjentów z arytmią serca i pacjentów zostali zapytani o zarządzanie i jakość danych generowanych przez pacjentów w ramach telemonitoringu. Obejmowały one cyfrowe umiejętności zdrowotne, dokładność urządzeń do noszenia oraz złożoność analizy danych. Dodatkowo podkreślono, że brak integracji z istniejącymi systemami elektronicznej dokumentacji medycznej stanowił problem. W związku z tym autorzy zasugerowali, że dokładność danych gromadzonych przez urządzenia do noszenia można poprawić, tworząc wytyczne dotyczące jakości ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym pacjentami, pracownikami służby zdrowia i producentami.

Duże badanie przeprowadzone przez dwie inne firmy, w którym oceniono 1601 pracowników służby zdrowia. Byli to ludzie z różnym doświadczeniem w korzystaniu z zatwierdzonych przez amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA) konsumenckich cyfrowych urządzeń zdrowotnych do pomiaru rytmu serca. Co wykazało, że 62,3% zaleciłoby korzystanie z urządzenia do wykrywania migotania przedsionków. Zgodnie z tą metodą, przeprowadzili wywiady z 13 lekarzami, pielęgniarkami, pielęgniarzami i technikami kliniki urządzeń. Rozmowy były o różnym poziomie doświadczenia z rozrusznikami serca i wszczepialnymi kardiowerterami-defibrylatorami. Które zbierają dane dotyczące rytmu serca od pacjentów. Uczestnicy wywiadów ogólnie mieli wysoki poziom zaufania do praktyki telemonitorowania.

Telemonitoring u pacjentów z chorobami układu oddechowego

W 2017 roku 41 pracowników służby zdrowia. W tym pulmonolodzy, pediatrzy, asystenci lekarzy, pielęgniarki, pielęgniarze i asystenci medyczni wzięli udział w wywiadzie grupowym. Aby omówić wykorzystanie czujników inhalatora, mobilnych aplikacji i spirometru do monitorowania czynności płuc i przestrzegania zaleceń u pacjentów z astmą. Badanie przeprowadzone przez Hollenbacha i wsp.13 wykazało, że pracownicy służby zdrowia pozytywnie ocenili wdrożenie tej technologii.

Poprzez grupę fokusową z udziałem 3 pielęgniarek, rezydenta pulmonologii, lekarza ogólnego i fizjoterapeuty oddechowego. Którzy omawiali wykorzystanie platformy mHealth do wspierania samodzielnego leczenia zaostrzeń przewlekłej obturacyjnej choroby płuc u pacjentów – stwierdzili, że praktycy uważają platformę za wartościową.

Co więcej, naukowcy wdrożyli nowy system, Advanced Symptom Management System, do monitorowania złośliwego międzybłoniaka opłucnej. W badaniu przeprowadzono wywiady z 2 konsultantami ds. układu oddechowego i 9 pielęgniarkami na temat ich doświadczeń. Klinicyści w większości uważali, że system jest osiągalny i akceptowalny. Z takimi tematami jak wczesne zarządzanie objawami i połączenie między pacjentami a klinicystami. Ponadto pacjenci zgłaszali poczucie bycia wysłuchanym i otrzymywania na czas informacji o swoich objawach. Wyniki te wskazują na potrzebę dalszych prób zdalnego monitorowania objawów w celu wsparcia pacjentów ze złośliwym międzybłoniakiem opłucnej w domu.

Firmy 16 zrekrutowali 12 pracowników służby zdrowia do udziału w wywiadzie na temat stosowania nieinwazyjnej wentylacji (NIV) z technologią modemową do monitorowania objętości oddechowej, przecieku, częstości oddechów, wentylacji minutowej, oddechów wyzwalanych przez pacjenta, osiągniętego ciśnienia i zgodności pacjentów. U których zdiagnozowano przewlekłą hiperkapniczną niewydolność oddechową. Badanie wykazało, że nowoczesna technologia została ogólnie uznana za wykonalny dodatek.

Opieka prenatalna

Zatrudnieni osoby przebadali 35 położnych i 9 położników, którzy uczestniczyli w rocznym badaniu o nazwie Pregnancy REmote MOnitoring study. 22 w którym zdobyli doświadczenie w korzystaniu z monitora ciśnienia krwi, monitora aktywności i wagi. Które gromadziły dane podczas opieki prenatalnej. Siedemdziesiąt siedem procent położnych i 67% położników uznało, że zdalne monitorowanie przyniosło korzyści ich pacjentom. Zwłaszcza pacjentom z grupy wysokiego ryzyka.

Z drugiej strony, inne firmy przeprowadziły elektroniczną ankietę wśród 28 lekarzy medycyny rodzinnej i OB/GYN dotyczącą ich postrzegania korzystania z aplikacji i urządzeń do noszenia. Tylko około połowa lekarzy uważała, że technologia ta będzie dalej wdrażana w przyszłości i może być przydatna dla ich pacjentów.

Inne dziedziny medycyny

Naukowcy przeprowadzili wywiad z 9 pracownikami służby zdrowia. Ich celem było uzyskać wgląd w ich doświadczenia z konsumenckimi i medycznymi urządzeniami do noszenia w celu monitorowania pacjentów z cukrzycą i zaburzeniami snu. Badanie koncentrowało się na 2 tematach związanych ze spersonalizowanym zarządzaniem danymi opieki zdrowotnej i jakością. Autorzy stwierdzili, że brak wsparcia i porad dla pacjentów oraz brak wytycznych w placówkach opieki zdrowotnej mogły spowodować nierzetelne gromadzenie danych. Na przykład endokrynolog zwrócił uwagę na ograniczony personel dostępny do udzielania porad. Ponadto sposób prezentacji danych za pośrednictwem elementów do noszenia, takich jak odbiornik lub aplikacja mobilna, może wpływać na zrozumienie danych przez pacjenta. A w konsekwencji na jego decyzje dotyczące samoopieki.

Stwierdza się, że pracownicy służby zdrowia uważają, że oprogramowanie eQConnect, które monitoruje leczenie dializą otrzewnową i stan zdrowia pacjentów z przewlekłą chorobą nerek. Może zwiększyć wydajność i bezpieczeństwo ich pacjentów, choć ma pewne wady. Za pomocą otwartej ankiety zebrali informacje na temat potencjału zdalnego monitorowania u pacjentów z padaczką, stwardnieniem rozsianym i depresją. Wyniki ankiety przedstawiają obiecujące zastosowanie systemu technologicznego Remote Assessment of Disease and Relapse-Central Nervous System. Dodatkowo, korzyści i wyzwania zostały określone w wywiadzie na temat ogólnego postrzegania RPM jako części większej platformy technologii wirtualnego zdrowia.

Chociaż badania zebrane do tego przeglądu obejmowały kilka specjalności i różne technologie. Powtarzające się tematy pojawiły się podczas dyskusji zarówno na temat korzyści, jak i wyzwań związanych z telemonitorowaniem. Wyniki pokazują, że większość pracowników służby zdrowia uważa, że stosowanie narzędzi zdalnego monitorowania będzie w przyszłości coraz bardziej istotne i korzystne dla ich praktyki.

Czy telemonitoring pacjentów ma przyszłość?

Pracownicy służby zdrowia uznali aplikacje telemonitorujące za wartościowe. Ze względu na ich zdolność do ciągłego monitorowania stanu pacjentów pomiędzy wizytami w klinice. Takie ciągłe monitorowanie pozwala lekarzom na wcześniejsze wykrycie pogorszenia stanu zdrowia i zapewnienie szybkiej opieki. Szybka opieka nad pacjentami, zwłaszcza tymi z przewlekłymi schorzeniami, pozwala na uzyskanie lepszych wyników. A także zmianę nawyków w celu zapewnienia większej opieki profilaktycznej. Dodatkowo, zdalne monitorowanie może zmniejszyć liczbę niepotrzebnych wizyt w klinice. Jeśli pacjent wraca do zdrowia lub, jeśli wizyty mają miejsce, pracownicy służby zdrowia będą bardziej wydajni dzięki dostarczonym danym.

Na przykład, u pacjenta z powszechną diagnozą, taką jak przewlekła niewydolność serca. Który jest monitorowany zdalnie za pomocą aplikacji do telemonitoringu. Lekarze są w stanie obserwować wszelkie zmiany w jego stanie przez cały tydzień. Jeśli stan pacjenta zaczyna się pogarszać, lekarze są w stanie zidentyfikować to wcześniej i zapewnić szybką opiekę. Zapewniając szybką opiekę, pacjent jest w stanie dokonać niezbędnych zmian w stylu życia, aby zapobiec dalszym komplikacjom zdrowotnym. Ponadto pacjent może uniknąć niepotrzebnych wizyt w klinice, jeśli dane z aplikacji do telemonitoringu pokazują, że jego stan się poprawia.

Dzięki technologii RPM pracownicy służby zdrowia byli w stanie przeglądać cenne informacje o objawach lub stanie pacjenta. Których pacjenci niekoniecznie zgłaszali podczas osobistych wizyt w klinice. Ponadto telemonitorowanie pozwoliło na bardziej realistyczny obraz niektórych parametrów życiowych. Takich jak ciśnienie krwi, które mogą być podwyższone tylko podczas wizyty w klinice lub szpitalu z powodu „zespołu białego fartucha”. 21 Ten bardziej realistyczny obraz stanu zdrowia pacjenta skutkuje bardziej odpowiednim leczeniem, które przynosi dalsze korzyści pacjentowi.

Jaka korzyść z telemonitoringu wynika bezpośrednio dla pacjenta?

Ponadto pacjenci, którzy mają dostęp do tych danych, mogą stać się bardziej wyedukowani w zakresie swojej choroby. Co prowadzi do postrzeganej kontroli nad chorobą. Inne badania RPM potwierdzają te ustalenia. Stwierdzają, że pacjenci mający dostęp do swoich danych lepiej angażują się w zarządzanie swoim zdrowiem.

Co więcej, samoopieka ma kluczowe znaczenie dla utrzymania wyższej jakości życia, szczególnie w przypadku pacjentów z chorobami przewlekłymi. Lekarze stwierdzili, że technologie te mogą przynieść znaczne korzyści pacjentom, od których oczekuje się samodzielnego leczenia w domu. Poprzez zwiększenie ich świadomości, a tym samym pewności siebie. Badania pacjentów potwierdzają spostrzeżenia lekarzy, wykazując, że telemedycyna zwiększa zaufanie pacjentów i zmniejsza liczbę nagłych lub niepotrzebnych wizyt osobistych. Także zauważyli, że pracownicy służby zdrowia byli w stanie zobaczyć dane dotyczące wykorzystania zapasów przez pacjentów z przewlekłą chorobą nerek i zająć się niedociągnięciami w ich samokontroli. Co dodatkowo poprawiło zdolność pacjenta do samokontroli.

Co ważne, technologie te umożliwiają pacjentom kontaktowanie się z lekarzami, zmniejszając w ten sposób niepewność pacjenta i poprawiając ogólną komunikację z pacjentem. Ponadto technologie te mogą również zapewniać alerty zachęcające pacjentów do skontaktowania się z kliniką. W przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości w ich stanie zdrowia. Technologie ostrzegają również o zmianach zdrowotnych po stronie lekarza, aby umówić się na wizytę lub poprosić o telefon od lekarza.