Spis treści

Słowo od redakcji

Inżynieria biomedyczna / Biomedical Engineering

Dyspersja pól powierzchni obiektów występujących w płynie mózgowo-rdzeniowym / Dispersion of the objects surfaces in cerebrospinal fluid (185–190)

Autor: Waldemar Staroń

STRESZCZENIE
Praca dotyczy badania mikroskopowego techniką kontrastu fazowego niebarwionego płynu mózgowo-rdzeniowego. Określano liczbę obiektów występujących w płynie i ich pola powierzchni w trzech grupach pacjentów: kontrolnej, z poszerzonym układem komorowym oraz z wodogłowiem wewnętrznym. Wyniki przedstawiono w postaci rozkładów dyspersyjnych pól powierzchni obiektów występujących w analizowanych grupach płynu. Wyznaczono miary pozycyjne (pierwszy kwartyl, mediana, trzeci kwartyl) szeregów rosnących pól powierzchni obiektów, które wynosiły w grupie: kontrolnej: 2,71 μm², 5,48 μm², 12,16 μm²; w poszerzonym układem komorowym: 3,73 μm², 29,68 μm², 41,32 μm² oraz w wodogłowiu wewnętrznym: 3,45 μm², 18,89 μm², 40,92 μm². Szeregi poddano testowaniu statystycznemu na podobieństwo na poziomie istotności α = 0,05. Badania wykazały, że istnieją podobieństwa, jak i różnice między badanymi grupami płynu. Różnice są na tyle istotne statystycznie, że istnieją przesłanki ku temu, aby analiza rozkładów pól powierzchni obiektów w płynie mózgowo-rdzeniowym stała się w przyszłości metodą wspomagającą różnicowanie płynu.

Słowa kluczowe: płyn mózgowo-rdzeniowy, dyspersja pól powierzchni obiektów, miary pozycyjne szeregów

Komputerowy model mechanicznego zespolenia ścian żołądka / Computer model of the stomach walls anastomosis (191–200)

Autor: Magdalena Karczewska

STRESZCZENIE
Celem pracy jest zoptymalizowanie połączenia szytego ścian żołądka. Optymalizacja ma obejmować zmianę konfiguracji zszywek, co wpłynie na poprawę szczelności zespolenia. W niniejszej pracy omówiony został sposób tworzenia modelu elementów skończonych MES tkanki miękkiej. Przedstawione założenia będą stanowić bazę do dalszych modyfikacji, opartych na danych materiałowych, zebranych w trakcie badań elastyczności próbek tkanki żołądka. Działania te mają na celu znalezienie modelu hipersprężystego, najlepiej opisującego charakter badanego materiału.

Słowa kluczowe: MES, tkanka miękka, optymalizacja, model komputerowy

Medycyna fotodynamiczna/ Photodynamic medicine

Zastosowanie terapii fotodynamicznej w leczeniu zapalenia przyzębia – przegląd literatury / Photodynamic therapy in the treatment of periodontitis – literature survey (201–208)

Autorzy: Piotr Porwoł, Magdalena Krupka, Anna Dyrała, Marta Kaleta-Richter, Kamila Cylupa, Aleksandra Kawczyk-Krupka, Aleksander Sieroń

STRESZCZENIE
Celem pracy jest przedstawienie dostępnych informacji o zastosowaniu i skuteczności terapii fotodynamicznej w leczeniu zapalenia przyzębia. W literaturze przedmiotu opisano korzystny wpływ włączenia terapii fotodynamicznej (PDT) do leczenia zapalenia przyzębia. Szczególnie dużą skuteczność PDT zaobserwowano, w aspekcie zmniejszania liczebności typowych patogenów, bez konieczności stosowania antybiotykoterapii, w próbkach z jamy ustnej pobranych po przeprowadzeniu terapii fotodynamicznej oraz w badaniach przeprowadzonych w warunkach in vitro. Najczęściej obserwowanym efektem było zmniejszenie krwawienia z dziąseł, będące jednym z elementów oceny nasilenia stanu zapalnego. W badaniach na szczurach wykazano ograniczenie zaniku kostnego. Efekty tych badań zachęcają do dalszego zgłębiania możliwości zastosowania terapii fotodynamicznej w leczeniu zapalenia przyzębia.

Słowa kluczowe: terapia fotodynamiczna, zapalenie przyzębia

Zastosowanie hiperycyny w terapii fotodynamicznej – przegląd badań preklinicznych / Application of hypericin in photodynamic therapy – review of preclinical studies (209–215)

Autorzy: Anna Dyrała, Marta Kaleta-Richter, Kamila Cylupa, Piotr Porwoł, Aleksandra Kawczyk-Krupka, Aleksander Sieroń

STRESZCZENIE
Terapia fotodynamiczna znajduje zastosowanie w wielu obszarach onkologii. Połączenie fotouczulacza, światła i tlenu prowadzi do powstania reaktywnych form tlenu, które niszczą patologiczne komórki. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie stanu badań przedklinicznych z wykorzystaniem naturalnego fotouczulacza – hiperycyny uzyskiwanej z dziurawca zwyczajnego. Pozytywne rezultaty uzyskano w przypadku nowotworów skóry, jamy nosowo-gardłowej, pęcherza moczowego, nerki, popromiennych włókniakomięsakach oraz w hematologii i pediatrii. Terapia fotodynamiczna może stać się bezpieczną metodą leczenia nowotworów oraz uzupełnieniem standardowego leczenia płynu.

Słowa kluczowe: terapia fotodynamiczna, hiperycyna, dziurawiec zwyczajny, onkologia, badania przedkliniczne

Zastosowanie hiperycyny w terapii fotodynamicznej – przegląd badań klinicznych / The use of hypericin in photodynamic therapy – recent clinical trialsinical studies (216–220)

Autorzy: Marta Kaleta-Richter, Anna Dyrała, Kamila Cylupa, Piotr Porwoł, Aleksandra Kawczyk-Krupka, Wojciech Król, Aleksander Sieroń

STRESZCZENIE
Terapia fotodynamiczna (PDT) jest perspektywiczną metodą leczenia wybranych chorób nowotworowych i nienowotworowych. Hiperycyna, która jest otrzymywana z dziurawca zwyczajnego, jest obiecującym fotouczulaczem w aspekcie badań klinicznych, które wykazały korzystny efekt w leczeniu schorzeń dermatologicznych, laryngologicznych, urologicznych i okulistycznych. Na podstawie powyższych badań można sądzić, iż terapia fotodynamiczna może stać się skuteczną alternatywną, a co najważniejsze, małoinwazyjną metodą leczenia onkologicznego.

Słowa kluczowe: terapia fotodynamiczna, hiperycyna, dziurawiec zwyczajny, onkologia, badania kliniczne

Biuletyn Polskiego Towarzystwa Inżynierii Biomedycznej / Bulletin of the Polish Society of Biomedical Engineering

Sesja specjalna laureatów konkursu PTIB na najlepszą pracę magisterską z dziedziny inżynierii biomedycznej (221–222)

Autor: Krzysztof Jakub Pałko