Streszczenie

WSTĘP. Przepuklina oponowo-rdzeniowa jest wielosegmentową, wrodzoną wadą kręgosłupa spowodowaną niedorozwojem kręgów w procesie tworzenia się struktur rdzenia kręgowego i kręgosłupa w trzecim tygodniu życia zarodkowego dziecka. Poniżej miejsca uszkodzenia dochodzi do zaniku funkcji neurologicznych, zatem stan i samodzielność dziecka uzależnione są od poziomu lokalizacji wady. W celu poprawy funkcji kończyn dolnych wykorzystuje się różne metody kinezyterapeutyczne, w tym metodę NDT-Bobath (Neuro Developmental Treatment) metodę Vojty, PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) itp. Badany jest również wpływ treningu wibracyjnego na poprawę funkcji układu mięśniowo-więzadłowego, kości, poprawę krążenia, równowagi, skoczności.

CEL. Celem badania była termowizyjna analiza porównawcza dwóch form terapii: funkcjonalnej metodą PNF i wibracyjnej w przypadku pacjentki z niedowładem wiotkim kończyn dolnych.

MATERIAŁ I METODA. Badaniu poddano siedmioletnią dziewczynkę z przepukliną oponowo-rdzeniową w odcinku lędźwiowo- krzyżowym. Dokonano oceny termowizyjnej efektów terapii kończyn dolnych: po 4 tygodniach ćwiczeń wg koncepcji PNF i 4 tygodni treningu wibracyjnego na platformie Galileo 2000. Badania termowizyjne wykonano za pomocą kamery termowizyjnej P640 firmy FLIR SYSTEMS. WYNIKI. Uzyskano wzrost temperatury kończyn dolnych, zwłaszcza lewej, lepiej unerwionej w przypadku terapii wibracyjnej, nie obserwowano zmian lub stwierdzono spadek temperatury po terapii PNF.

WNIOSKI. Terapia wibracyjna przyczyniła się do stymulacji mięśni kończyn dolnych, zwłaszcza lewej, u dziewczynki z niedowładem wiotkim w przebiegu przepukliny oponowo-rdzeniowej, nie obserwowano takich efektów po terapii PNF.

 

Streszczenie

W artykule przedstawione są wyniki pomiarów siły mięśni uda, zakresu ruchu i prędkości kątowej stawu kolanowego 412 pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS), u których zastosowano w leczeniu kriostymulację i kinezyterapię. W wyniku przeprowadzonych badań i ich analizy stwierdzono, że zastosowanie kriostymulacji i skojarzonej z nią kinezyterapii poprawia znacznie siłę mięśni, jak też ruchomość i prędkość kątową stawu kolanowego. Zastosowanie tylko jednego z dwóch omawianych zabiegów przywraca częściowo siłę mięśni, nie mając jednak większego wpływu na zakres ruchu i prędkość kątową.

 

Zachęcamy do lektury artykułu pt. „Aktywna pionizacja pacjentów we wczesnej fazie rehabilitacji neurologicznej” (str. 213). Poniższe zestawienie prezentuje wybrane urządzenia do usprawniania pacjentów stoły oraz pionizatory.

Streszczenie

WSTĘP. We wczesnym okresie rehabilitacji neurologicznej bardzo przydatny jest stół do pionizacji pacjentów z możliwością dynamicznego obciążenia kończyn dolnych poprzez kroczenie (tzw. stepping). Oprócz zalet wynikających z pionizacji, stół umożliwia stymulację chodu, eliminuje zaburzenia krążeniowe podczas pierwszych prób pionizacji pacjentów długotrwale przebywających w pozycji leżącej.

MATERIAŁ I METODA. Do badania włączono 16 pacjentów, bez zaburzeń rytmu i wahań ciśnienia na leżąco, w tym 8 pacjentów po urazie rdzenia kręgowego w wieku od 19 do 36 lat i 8 pacjentów po urazie czaszkowo-mózgowym w wieku od 14 do 59 lat. Porównano parametry krążeniowo naczyniowe i oddechowe podczas 30-minutowej pionizacji na stole ERIGO od fazy chodu w pozycji leżącej, poprzez włączenie kroczenia, chwilowe wyłączenie kroczenia, po powrót do chodu i powolne obniżanie stołu do pozycji leżącej.

WYNIKI. Stwierdzono niewielkie wahania tętna podczas pionizacji, ze wzrostem w trakcie zatrzymania funkcji kroczenia i powrotem poziomu początkowego po jego uruchomieniu.

W wartościach ciśnienia skurczowego oraz rozkurczowego krwi obserwowano niewielką tendencję do wzrostu wartości podczas zwiększania kąta pionizacji, następnie nagły spadek po zatrzymaniu funkcji kroczenia i ponowny powrót do poprzedniej wartości po uruchomieniu chodu. Liczba oddechów również nie ulegała zmianie podczas stopniowej pionizacji z funkcją kroczenia, natomiast po jej zatrzymaniu liczba oddechów gwałtownie rosła.

WNIOSKI. Pionizacja na stole z funkcją kroczenia zapewnia stabilność parametrów krążeniowych oraz wspomaga usprawnianie pacjenta. Zatrzymanie kroczenia destabilizuje układ sercowo-naczyniowy. Może to być forma treningu układu sercowo-naczyniowego w późniejszych etapach rehabilitacji, natomiast we wczesnej fazie rehabilitacji neurologicznej pozwala na skuteczną i szybką pionizację, bez objawów niepożądanych.

 

Słowa kluczowe: aktywny stół pionizacyjny, wczesna mobilizacja, terapia chodu.

Streszczenie

Młodszy wiek szkolny jest okresem intensywnych przemian wynikających z nieukończonego jeszcze procesu kształtowania postawy ciała. Nagła zmiana trybu życia dziecka, wynikająca z ograniczenia aktywności ruchowej, oraz długotrwałe i częste przebywanie w niewłaściwej pozycji siedzącej mogą między innymi doprowadzić do wadliwego ustawienia kręgosłupa i znacznych asymetrii w obrębie tułowia. Celem pracy była ocena postawy ciała w płaszczyźnie strzałkowej dzieci w młodszym wieku szkolnym oraz ocena zmian, jakie w niej zachodzą po rocznym okresie obserwacji. Do analizy kształtu krzywizn przednio-tylnych kręgosłupa i wielkości asymetrii w płaszczyźnie strzałkowej zastosowano komputerowy zestaw do fotogrametrycznej oceny postawy ciała. Materiał badawczy stanowiły dane pomiarowe uczniów klas I, II, III ze Szkoły Podstawowej. Ogółem zbadano 191 osób (76 dziewcząt i 115 chłopców). Na podstawie przeprowadzonych badań zaobserwowano istotne różnice w postawie ciała u dzieci w badanych grupach wiekowych i płciowych. Oceniając kąt nachylenia dolnego odcinka kręgosłupa, stwierdzono wyraźne różnice u dziewczynek we wszystkich grupach wiekowych. Również wyraźne zmiany zaobserwowano u chłopców klas I-III, oceniając takie parametry, jak długości kifozy piersiowej (DKP) i głębokości lordozy lędźwiowej (GLL). Z przeprowadzonych badań i analizy zebranego materiału wynika, iż postawa ciała w płaszczyźnie strzałkowej u dzieci w młodszym wieku szkolnym po rocznej obserwacji ulega zmianom.

 

Jadwiga Kuciel-Lewandowska , Małgorzata Paprocka-Borowicz , Andrzej Kierzek , Andrzej Pozowski , Ewa Boerner.

 

Streszczenie

Autonomiczny układ nerwowy stanowi złożoną sieć neuronalną o podstawowym znaczeniu dla zachowania homeostazy oraz odruchowej regulacji czynności większości narządów. Funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego,

pokarmowego, moczowo-płciowego, termoregulacja oraz kontrola aktywności dobowej podlegają ścisłej kontroli autonomicznego układu nerwowego. Szczególnie istotne

z punktu widzenia oceny czynnościowej autonomicznego układu nerwowego są próby oceniające czynność układu

sercowo-naczyniowego. System Task Force Monitor® służy do nieinwazyjnych badań układu krążenia oraz czynnościowej oceny układu autonomicznego. W skład systemu wchodzą: urządzenie do ciągłego pomiaru ciśnienia krwi, elektrokardiograf (EKG), kardiograf impedancyjny (IKG), urządzenie do oscylometrycznego pomiaru ciśnienia oraz pulsoksymetr. Wyniki uzyskane z użyciem systemu Task Force Monitor® wskazują na możliwość praktycznego zastosowania opisanej metody do analizy i wyjaśnienia wielu

zjawisk hemodynamicznych zachodzących w organizmie człowieka.

 

Słowa kluczowe: autonomiczny układ nerwowy, zmienność rytmu serca, baroreceptory tętnicze, Task Force Monitor

Streszczenie

Do obliczenia magnetokardiogramów zastosowano dwuwymiarowy model komputerowy elektrycznej aktywności serca, bazujący na formalizmie zaproponowanym przez Hodgkina i Huxleya. Wyliczano średni wektor pola magnetycznego AMFV (average magnetic field vector) otrzymany z mapy zewnętrznego pola magnetycznego, generowany przez przepływ jonów w poszczególnych komórkach mięśnia serca. Obliczona na podstawie modelu trajektoria AMFV przy normalnej pracy serca w czasie trwania zespołu QRS przyjmuje kształt kolisty z rotacją w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Na podstawie modelu przedstawiono przykładowe zaburzenia trajektorii AMFV, towarzyszące określonym zaburzeniom serca. 

 

Słowa kluczowe: MKG, wektor magnetyczny serca, metoda Hodgkina i Huxleya, modelowanie serca

Streszczenie

Jakość sygnału elektrofizjologicznego ma fundamentalne znaczenie dla poprawnej diagnostyki. W przeszłości często stosowane algorytmy kompresji sygnału EKG prowadziły

do tak znacznych zniekształceń, że zakazano stosowania kompresji w badaniach klinicznych. Obecnie metody te są znacznie udoskonalone, ale wciąż brak obiektywnej oceny wprowadzanych zakłóceń. Prezentowany artykuł przedstawia propozycję współczynnika oceny jakości sygnału na podstawie różnic pomiędzy rezultatami przetwarzania sygnału oryginalnego i zmodyfikowanego, ważonych przez

wartość istotności diagnostycznej każdego parametru w zależności od stanu chorego. Pomysł ten naśladuje postępowanie kardiologa, który w zależności od hipotezy diagnostycznej zwraca szczególną uwagę na pewne wybrane parametry. Wartości tych parametrów powinny być dokładnie

wyliczane. 

 

Słowa kluczowe: zniekształcenia sygnału, kompresja sygnału, elektrokardiogram, rezultat diagnostyczny, czynnik ludzki

Streszczenie

W pracy przedstawiono wstępne rezultaty przeprowadzonej próby oszacowania prawidłowego przepływu wieńcowego w oparciu o cyfrową analizę sekwencji standardowych obrazów koronarograficznych naczyń wieńcowych o różnej średnicy. Zastosowano rozszerzony pakiet analizy tekstury w postaci programu MaZda®. Dokonano wyboru najważniejszych parametrów tekstury przydatnych do realizacji założonego zadania. Uzyskano wyniki wskazujące na dużą czułość opracowywanej metody. 

 

Słowa kluczowe: koronarografia, przepływ wieńcowy, analiza tekstury

Streszczenie

Tomografy rezonansu magnetycznego, umożliwiają uzyskanie obrazu poprzez ekspozycję ciała pacjenta na pole magnetostatyczne i zmienne pole elektromagnetyczne (pola impulsowe gradientowe i radiofalowe). Wytwarzaniu pól gradientowych towarzyszy emisja hałasu impulsowego o znacznych natężeniach. W artykule zaprezentowano metody oceny tych zagrożeń oraz charakterystykę ekspozycji pracowników. 

 

Słowa kluczowe: tomografy rezonansu magnetycznego, pola elektromagnetyczne, hałas, ekspozycja zawodowa, zagrożenia zawodowe.